Λίγε σκόρπιες στιγμές μιας πολύ μεγάλης Ιστορίας:
1. Νίκος Γόδας. Ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού, από την Κοκκινιά, μικρασιάτης. Φυλακισμένος στην Κέρκυρα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου. Ζήτησε να εκτελεστεί φορώντας τη φανέλλα του Θρύλου!
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=19.05.2002,id=94978312
2. Οπλίτης Γιώργος Δαρίβας - μεγάλος ποδοσφαιριστής. Υπηρέτησε στη Μακρόνησο για τα φρονήματά του. Υπήρξε μάλιστα στέλεχος της "Μικτής Μακρονήσου". Κατόπιν ενεργειών του Ολυμπιακού γίνεται κατορθωτό να φύγει από τον ¨Παρθενώνα" τόσο αυτός όσο και ο Ν. Πολίτης:
"Εντολή κ. Υπουργού, διαβιβάζεται η συνημμένη αφορώσα, τοποθέτησις των οπλιτών Πολίτη Νικολάου και Δαρίβα Γεωργίου, υπηρετούντων εις Γ Τάγμα Σκαπανέων Μακρονήσου, όντων δε στελεχών του αθλητικού συλλόγου "Ολυμπιακός" με την εντολή του κ. Υπουργού, όπως διευλολυνθεί ο Σύλλογος δια της ικανοποιήσεως κατά το δυνατόν του αιτήματός του" .
3. Μάρτον Μπούκοβι. Ο μεγάλος Ούγγρος προπονητής και αναμορφωτής του Ολυμπιακού από το 1965 και μετά. Αναγκάστηκε σε φυγή από την Ελλάδα, από τη Χούντα των συνταγματαρχών, διακόπτωντας βίαια μια μεγάλη πορεία
"Πως είχε σταματήσει η συγκοινωνία κάτω από το ξενοδοχείο της Καστέλλας, πως ανεμίζανε ασπροκόκκινες σημαίες και κασκόλ, ανάβανε στριμμένες εφημερίδες και κεριά, κι οι πιό μικροί με δάκρυα στα μάτια φωνάζανε: Πατέρα! Μη φεύγεις!
Πως όταν βγήκε ο Μπούκοβι στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου να τους ησυχάσει, με τον Λάντος δίπλα του, δάκρυσε κι αυτός κι έκανε και τους μεγάλους να χτυπιούνται: Πατέρα! Μη φεύγεις!
Έγραψε για τις φωτιές που ανάψανε μετά. Τους τσαμπουκάδες που γίνανε, το ξύλο που έπεσε στους γύρω δρόμους, Τις σπασμένες τζαμαρίες, το διαλυμένο καφενείο..
Έγραψε μερικά το ΦΩΣ.
Αλλά τι καταλαβαίνουνε αυτοί που γράφουνε!"
Από "τη νύχτα που έφυγε ο Μπούκοβι" του Διον. Χαριτόπουλου
Ακολούθησε η εύνοια της Χούντας στον αιώνιο αντίπαλο Παναθηναϊκό σε ποδόσφαιρο και μπάσκετ..
Ο Ολυμπιακός είναι η λαική ομάδα. Όχι γιατί διοικήθηκε από την εργατιά, κάθε άλλο, αλλά γιατί:
"Ο Πειραιάς δεν είναι μόνο το λιμάνι, το Πασαλιμάνι και η Καστέλλα..
Είναι ο Ολυμπιακός και το γήπεδο Καραϊσκάκη. Είναι η σκληρές γειτονιές Τρούμπα, Δραπετσώνα, Ταμπούρια, Καμίνια, Πέραμα και τα άγρια Μανιάτικα σφηνωμένα ανάμεσα σε βράχια και λασπόνερα.
Η πιο ζόρικη διαδρομή για τους ανυποψίαστους", λεει ο Διον. Χαριτόπουλος.
Είναι "τα φουσάτα της Β' Πειραιά", όπως έλεγε ο μακαρίτης Βαγγέλης Γιαννόπουλος..
Η Ομαδάρα μας!!!!!
9 σχόλια:
Κάτι παραπάνω για τον αγωνιστή Νίκο Γόδα:
«Νενικήκαμεν -ζήτω οι Ολυμπιονίκες του σοσιαλισμού. Γεια σας, συναθλητές μου», ήταν τα τελευταία του λόγια φεύγοντας απ' τη φυλακή, όπως τα διασώζει ο συγκρατούμενός του εκείνα τα χρόνια Σταμάτης Σκούρτης (σήμερα γενικός γραμματέας του Συλλόγου Εκτοπισθέντων-Φυλακισθέντων Κέρκυρας).
Στο βιβλίο του «Ωσπου να ξημερώσει» (σελ. 318, εκδ. Κιβωτός) περιγράφει ως εξής την εκτέλεση: «...ο ήλιος σκάει πίσω απ' τα βουνά και δεν ξέρεις τι είναι πιο κόκκινο, η φανέλλα που φοράει κατάσαρκα ο Νίκος, που οι λευκές λωρίδες της κοκκίνησαν απ' το αίμα, ή ο ήλιος; Η οικογένεια του Νίκου Γόδα μού μετέφερε τα λόγια του σε κάποιο απ' τα γράμματά του σε ανύποπτο χρόνο, αφού η εκτέλεση ανακοινωνόταν πάντα στον μελλοθάνατο το τελευταίο βράδυ: "Θέλω να ζήσετε καλά. Πεθαίνω για την πατρίδα και τα ιδανικά μου. Αν κάνετε γιο, να του δώσετε τ' όνομά μου". Κι ο αδελφός του Δημήτρης ονόμασε την κόρη του Νίκη».
Να θυμηθώ και τα πιο πρόσφατα κατορθώματα της ... παναθηναϊκοφροσύνης;
Τον "γνωστό" Βουλγαράκη ως μέλος του ΔΣ της πράσινης ΠΑΕ, και τους βάζελους με τις τριφυλοφόρες σημαίες να πανηγυρίζουν το βράδυ των εκλογών του 2004 για τη νίκη της Δεξιάς!
Αξίζει όμως να τιμήσουμε και τον Εργοτέλη του Ηρακλείου που τον διέλυσε η Χούντα!
Και στο Ηράκλειο, η αγαπημένη ομάδα της Δεξιάς ήταν ο μέχρι πρόσφατα βραδιγογιαννικός ΟΦΗ!
Τώρα βέβαια η ομάδα αρχίζει να εκδημοκρατίζεται, επιτέλους, με τη συμμετοχή και του Δημάρχου...
Μετά τις ψυχρολουσίες των τελευταίων εβδομάδων, μας χρειαζότανε!
Πολύ καλό!!
Να θυμήσω πως και ο Ράλλης ήταν Παναθηναικός...και όταν πήγανε οι Ηρακληδείς.. να τον ενημερώσουν για την ομάδα.... Το δήλωσε.. από το μπαλκόνι....
Ετσι βγήκε και η φράση...
"Δεν θέλω Ου..."
Ουυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!!!
Υ.Γ. Χίλια χρόνια Ηρακλής.... αν και δεν έχουμε μίσος..με τον Ολυμπιακό.....
Μόνο με τα σκουλίκια και τον Παναθηναικό.....
:-))))
Άσκαρ,
Τι να πρωτοπεί κανείς..Πάντως όπως έχεις σημειώσει η παντοκρατορία Καραμανλή πρωτοαμφισβητήθηκε από τους Γαύρους..
Ικόρ,
Μη μασάς, "μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει"..
Ακανόνιστη αυτό με το "δε θέλω ου" δεν το ήξερα.. Μόνο με τα σκουλήκια και τον Παναθηναϊκό.. πολύ σε πάω..Να σου θυμήσω και την υπόθεση των λουλουδιών, με τον Νικολούδη..
Τα πρώτα συνθήματα κατά του "τρίο πουτάνα" (Καραμανλή-Ρουσσόπουλου-Βουλγαράκη) ακούστηκαν το χειμώνα του 2005 στον αγώνα κυπέλου Καλλιθέας-Ολυμπιακού!
Έτσι έγινε και επί Χούντας, όταν ο Παπαδόπουλος μπήκε στο Καλλιμάρμαρο για να γιορτάσει την "πολεμική αρετή των Ελλήνων" και οι μαθητές (που με το ζόρι είχαν μεταφερθεί στις κερκίδες) τον υποδέχθηκαν με το (τότε αντιστασιακό} σύνθημα "OΛΥΜΠΙΑΚΟΣ"!
Ορεινέ, όλοι την πάμε την Ακανόνιστη!
Κι εγώ δεν ήξερα αυτή την εκδοχή με το "ου" του Ράλλη!
Είχα την εντύπωση πως καθιερώθηκε σε μια προεκλογική του συγκέντρωση όπου όταν ανέφερε το όνομα του Πανανδρέου, οι ΟΝΝΕΔίτες από κάτω φώναξαν δυνατά "ουουου" κι ο μακαρίτης ο Ράλλης, που ήταν κύριος και ευγενής, τους μάλωσε με το "δεν θέλω ου"!
Πάντως αυτή η Κυριακή θα είναι συγκλονιστική: διπλό ντέρμπυ με το βάζελο και Ντόρα - Σαμαράς!!
Δημοσίευση σχολίου