Γράμμα σε έναν κακομαθημένο δολοφόνο - Άνευ λοιπόν σχολίων..

Από τον Κ. Βαξεβάνη - Άνευ λοιπόν σχολίων..



Πανδωρικώς
10/28/2009
Γράμμα σε έναν κακομαθημένο δολοφόνο
Συντάκτης: Κώστας Βαξεβάνης
Τώρα που γκρεμίσατε το σύστημα μπορείτε να είσαστε ήσυχοι. Δεν θα παράγει άλλους δειλούς όπως εσείς. Δεν ξέρω πού πάτε; Πού θέλετε να πάτε. Ξέρω όμως από πού έρχεστε. Ξέρω τι έθρεψε τη βία σας. Δεν είναι κανένα σύστημα. Δεν είναι οι μπάτσοι. Δεν είναι οι ρουφιάνοι. Είναι ο εαυτός σας. Βολεμένος στην άνεση της χαζοεπαναστατικής ρητορείας, που ζητά απλώς μια περιπέτεια για να δικαιώνεται. Αρνούμαι να σας κρίνω με όρους ιδεολογίας. Και σίγουρα επανάστασης. Μόνο με ψυχολογικούς. Και μπορώ να κατανοήσω μόνο, εκείνο το σκοτεινό έρεβος που υπάρχει μέσα σας. Γιατί δεν γίνατε αυτό που ήθελε η μαμά, και πρέπει να πληρώσει η κοινωνία.

Τι σχέση έχετε με ιδεολογία; Μόνο μία. Είναι η κουβέρτα, ο μπερντές για να κρύβετε πόσο κακομαθημένοι είσαστε. Κομπλεξικοί, εκδικητικοί,δειλοί ξεκομμένοι από ό,τι παράγει η κοινωνία και ό,τι έχει ανάγκη για να αλλάξει. Αμφιβάλω αν έχετε κάνει ένα μεροκάματο στη ζωή σας. Αν πονέσατε ποτέ με τον πόνο της ανάγκης, και όχι του εγωισμού σας. Αν πεινάσατε. Αν καταλάβατε πως η ζωή γύρω ,δεν είναι το reality της βεντέτας με τους μπάτσους . Αμφιβάλω αν σηκωθήκατε ποτέ 7 η ώρα το πρωί για να πάτε στη δουλειά σας.

Αμφιβάλω αν ξέρετε τι θέλετε. Αν είχατε στόχο, όραμα, αγάπη για κάτι. Δεν μισείτε τους μπάτσους. Δεν μισείτε τον 20 χρονο που πυροβολήσατε. Μισείτε τους πάντες γιατί όχι μόνο δεν σας μοιάζουν, αλλά είναι εκεί για να σας θυμίζουν πως αποτύχατε σε όλα. Πως είσαστε κοινοί ληστές, ποινικοί, εραστές της επανάστασης του αντιβιοτικού. Τρεις ημερεισίως μετά το φαγητό. Όταν η γκόμενά σας έχει βγει με τις φίλες σας και εσείς πλήξετε. Επαναστάτες του play station. Μισείτε τον ίδιο σας τον εαυτό. Μισείτε και αγαπάτε με σφαίρες. Είσαστε τραγικοί…

Μελαγχολία..

Όταν ήμουν 8 ετών, το 1940 ήταν 35 χρόνια πριν.
Για την κόρη μου που είναι τώρα 8 ετών, το δικό της "1940" είναι το 1974.
Το 1940 για την κόρη μου είναι 69 χρόνια πριν.
Για μένα όταν ήμουν 8 ετών, τα 69 χρόνια πριν αντιστοιχούσαν στο 1906..

Ούτε βήμα πίσω!!

Το είχαμε γράψει πολλές φορές προεκλογικά: οι μεγάλες συγκρούσεις έπονται μετά τις εκλογές. Έχουμε ήδη τα πρώτα "θερμά επεισόδια". Τρείς κορυφαίοι τραπεζίτες, σε πλήρη συντονισμό, με αφορμή εκδήλωση για τον Τουρισμό, εξέφρασαν την κατηγορηματική αντίθεσή τους στις ρυθμίσεις χρεών που πρόκειται να επιβληθούν δια νόμου από τη δημοκρατική κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ.

Οι κύριοι οφείλουν να γνωρίζουν:

• Οι ρυθμίσεις αποτελούν βασικό σημείο των προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ. Η κυβέρνηση έχει λάβει ρητή εντολή να προχωρήσει!


• Οι ρυθμίσεις είχαν συζητηθεί και συμφωνηθεί παλιότερα με την Ένωση Τραπεζών. Η πρακτική που ήξεραν: άστους να λένε προεκλογικά, μετά θα κάνουνε ότι θέλουμε, δεν περνάει πια!


• Οι ρυθμίσεις δεν αποτελούν "ανακάλυψη του τροχού". Αντίστοιχα πλαίσια πτώχευσης ιδιωτών, ισχύουν σε όλες τις προηγμένες χώρες.


• Οι ρυθμίσεις είναι απαραίτητες προκειμένου να πάρει ανάσα ένα μεγάλο μέρος του κόσμου, που έχει υποστεί αφαίμαξη επί χρόνια, προς όφελος των παχυλών μπόνους τους και των μερισμάτων των μετόχων τους.


• Οι ρυθμίσεις θα συμβάλλουν ώστε να βγουν οι σκελετοί από τους φτιασιδωμένους Ισολογισμούς τους.


• Οι ρυθμίσεις θα δώσουν τέρμα στο παρτάκι (consumer lending), που έχουν στήσει εδώ και μια 15ετία.

Ο Γ. Παπανδρέου τους έχει εκπλήξει με τη σταθερότητα των θέσεών του. Η πρόσφατη παρουσία του στη Βουλή, ήταν και στο συγκεκριμένο σταθερή και καθαρή.

Η Λούκα Κατσέλη, θα προχωρήσει, το σχέδιο νόμου θα τεθεί σε διαβούλευση. Οι κύριοι πρέπει να το συνηθίσουν: υπάρχει δημοκρατία πια!!

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γ. Πεταλωτής, ήταν κι' αυτός με τη σειρά του σαφής και κατηρορηματικός: οι δεσμεύσεις θα υλοποιηθούν!!

http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=94252

Τα επόμενα βήματα είναι:

• η δίκαιη φορολόγησή σας,
• η εγκατάσταση αδιάφθορων διοικήσεων στις υπό κρατικό έλεγχο τράπεζες,
• η αποτελεσματική και αυστηρή εποπτία, που επιβάλλεται και διεθνώς.

Γιώργο Παπανδρέου, ο πόλεμος ξεκίνησε. Πίσω σου έχεις έναν ετοιμοπόλεμο στρατό, έτοιμο για συγκρούσεις και μεγάλες νίκες. Γιώργο, γράφεις, γράφουμε Ιστορία! Πρόσεχε όμως: μην κάνεις πίσω, γιατί "σε φάγαμε", και προχωράμε μόνοι μας.

Ψυχή Βαθιά..

Μια ταινία του Π. Βούλγαρη που αξίζει να δούμε.

http://www.enet.gr/?i=news.el.texnes&id=93388

Για έναν πόλεμο που δεν έπρεπε να είχε γίνει..

Εξιστορείται όπως διάβασα και ένα περιστατικό που έλαβε χώρα, όχι στο Γράμμο και στο Βίτσι, αλλά στη Νιάλα Αγράφων: Μια κρύα νύχτα του Απρίλη του 47, συναντήθηκαν υπό χιονοθύελλα, δυνάμεις του Δημοκρατικού και του Εθνικού στρατού. Αποφάσισαν να περάσουν τη νύχτα μαζί, στις ίδιες σκηνές, κάτω από τα ίδια τσόλια.. Το πρωί χώρισαν..Μου το είχε διηγηθεί ο μπαρμπα Θανάσης από το χωριό, ήταν με τους "εθνικούς". Στο σημείο βρέθηκα τυχαία ορειβατώντας στα περήφανα βουνά μας, το καλοκαίρι του 95:

" Ψυχή Βαθιά", κραύγαζαν οι μαχητές του ΔΣΕ. Αν ήξεραν ότι πολέμαγαν χωρίς σκοπό..

Από τον Στρατάρχη στον Κωστάκη..

Στην προηγούμενη ανάρτηση, αναφέρθηκα στην ιστορική και στρατηγικού χαρακτήρα ήττα της Δεξιάς στις εκλογές της 4ης Οκτώβρη. Θα μου επιτρέψετε μια σύντομη Ιστορική αναδρομή στη μεταπολεμική περίοδο.

Η Γερμανική κατοχή βρίσκει την ελληνική Δεξιά, πλήρως υποταγμένη στο Μεταξικό σύστημα εξουσίας. Κατά την περίοδο της κατοχής λειτουργεί στο πλαίσιο της κρατούσας κατάστασης των δωσιλογικών κυβερνήσεων. Η Εθνική Αντίσταση οργανώνεται σχεδόν στο σύνολό της από δυνάμεις της Αριστεράς (ΕΑΜ - ΕΛΑΣ), αλλά και από δημοκρατικές - αντιδικτατορικές δυνάμεις (ΕΔΕΣ, ΕΚΚΑ - 5/42).

Η Δεξιά εξακολουθεί να απέχει από το κεντρικό πολιτικό σκηνικό και μετά την απελευθέρωση, όπου κυβερνούν κόμματα του κέντρου. Η σκληρή στάση του ΚΚΕ (αποχή από εκλογές 46) και ο εμφύλιος που ξεκινά, φέρνει τη Δεξιά στην εξουσία το 1946. Παρ' όλα αυτά η αδυναμία διακυβέρνησης φέρνει στην εξουσία και πάλι τις δυνάμεις του κέντρου.

Φτάνουμε στις αρχές της δεκαετίας του 50, με τα κεντρώα σχήματα να επιχειρούν επούλωση των πληγών του εμφυλίου. Όμως η αδυναμία συνεννόησης τους, σε συνδυασμό με τη σκληρή στάση των Αμερικανών, αλλά και τη γνωστή στάση της Αριστεράς (τι Πλαστήρας τι Παπάγος), φέρνουν τη Δεξιά του Στρατάρχη Παπάγου στην εξουσία το 1952.

Η περίοδος 1952 - 1963, είναι η "χρυσή" δεκαετία για τη Δεξιά παράταξη. Παραμένει στην εξουσία, λόγω:

• ανυπαρξίας συγκροτημένου και ισχυρού αντιπάλου,
• στήριξης από την Αμερική,
• του καθεστώτος βίας και τρομοκρατίας που επιβάλλεται και κορυφώνεται το 1961 με τις εκλογές της Βίας - Νοθείας και τη δολοφονία του βουλευτή Λαμπράκη το 1963.

Ακολουθεί η περίοδος 1964 - 67, όπου χαρακτηρίζεται από ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής ζωής και κυριαρχία της Ε.Κ. (Γ. Παπανδρέου). Η πορεία προς την πρόοδο διακόπτεται βίαια από τη χούντα των συνταγματαρχών..

Ακολουθούν 3 περίοδοι Δεξιάς διακυβέρνησης:

1. 1974 - 79, με τη Ν.Δ. Η ανυπαρξία συγκροτημένου αντιπάλου επιτρέπει στη ΝΔ να κυριαρχήσει.Είναι γεγονός ότι πρόκειται για την καλύτερη περίοδο διακυβέρνησης από Δεξιό κόμμα. Ουσιαστικά εφαρμόζεται ένα πρόπλασμα Σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής, που προετοιμάζει το έδαφος για την άνοδο και κυριαρχία του ΠΑΣΟΚ το 1981.
2. 1989 - 93, με τον Κ. Μητσοτάκη. Πρόκειται για κάκιστη διακυβέρνηση που δε θα είχαμε την ατυχία να υποστούμε αν δεν χρησιμοποιούνταν σκευωρίες και δεν υλοποιούνταν η περίφημη ανίερη συμμαχία Αριστεράς - Δεξιάς (τι Πλαστήρας τι Παπάγος στο πολύ χειρότερο).
3. 2004 - 09. Η Ελλάδα ζαλισμένη από μια μακρά περίοδο ευμάρειας, από την εισαγωγή του ευρώ, παρασύρεται στον καραμανλικό λήθαργο και στον ρουσοπουλικό επικοινωνισμό. Η χώρα κυριολεκτικά καταρρέει..

Από τα παραπάνω προκύπτει αβίαστα ότι η Δεξιά δε φαίνεται να έχει δυνατότητες ορθής διακυβέρνησης υπό φυσιολογικές - δημοκρατικές συνθήκες. Στήριζε την άνοδό της σε συγκυριακές καταστάσεις, σε ανίερες μεθοδεύσεις και στην περίεργη "συνέργεια" με την Αριστερά.

Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ Αστική τάξη με δομή, συγκρότηση και επιρροή. 'Ετσι δεν αναπτύχθηκε ποτέ αστική ιδεολογία. Η Δεξιά πάντα στηριζόταν κυρίως στα προκαπιταλιστικά συντηρητικά αντανακλαστικά της κοινωνίας και στα προνομιούχα τμήματα του μεταπρατικού οικονομικού κατεστημένου . Αδυνατούσε πάντα να ανταποκριθεί στα προτάγματα των καιρών.

Η εικόνα της ΝΔ σήμερα είναι χαρακτηριστική. Ενώ ο Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ ανοίγουν νέους δρόμους για τη χώρα, η ΝΔ προσπαθεί να ισορροπήσει στα συμφέροντα των φατριών - καταλοίπων του παρελθόντος. Ο Παπανδρέου προεκλογικά μιλούσε για την ανάγκη συνεργασίας με προσωπικότητες διεθνούς κύρους και ο Καραμανλής απευθυνόταν στους ΟΝΝΕΔίτες και στις ΟΝΝΕΔίτισσες. Ούτε η Παπαρήγα δεν το κάνει αυτό. Δείτε και τα νέα πρόσωπα του Γιώργου, και συγκρίνετέ τα με τα πρόσωπα των ΟΝΝΕΔιτών που συμμετείχαν στην προηγούμενη διακυβέρνηση.

Για τους λόγους αυτούς η ήττα της Δεξιάς ήταν όντως Ιστορική και στρατηγικού χαρακτήρα.

Εκλογές 2009: νέα εποχή

Το βαθύ πράσινο του χάρτη δεν είναι τυχαίο, λέει πάρα πολλά:

1. Η νίκη του ΠΑΣΟΚ, το επαναφέρει σε ποσοστά και ψήφους ακριβώς στα επίπεδα που είχε το 2000.
2. Η κεντροαριστερά συνολικά, επανέρχεται στα επίπεδα που είχε την περίοδο 1993 - 2000 (συμπεριλαμβάνονται ΔΗΚΚΙ τότε, Οικολόγοι σήμερα).
3. Η Αριστερά επανακτά το έδαφος που σταδιακά είχε χάσει (με κάποιες συγκυριακές αναλαμπές) κατά τις δεκαετίες του 80 και 90 και επανέρχεται στα επίπεδα του 1981.
4. Η Δεξιά συνολικά υποχωρεί στα επίπεδα του 1981, για πρώτη φορά από τότε.
5. Ο βασικός κορμός της Δεξιάς (ΝΔ), κατέγραψε ιστορική ήττα, πέφτοντας στο πιο χαμηλό ποσοστό μετά Παπάγον!
6. Η πρωτοφανής "επιμονή" του ΛΑΟΣ, αποτελεί ουσιαστικά διάσπαση της παλαί ποτέ αρραγούς συντηρητικής παράταξης, η οποία και πιθανά θα επιβεβαιωθεί από τις μετεκλογικές εξελίξεις.

Ανακεφαλαιωτικά σημειώνεται μετά από δεκαετίες, μετατόπιση του εκκρεμούς προς τα Αριστερά που κατά τη γνώμη μου δεν οφείλεται μόνο στην πρωτόγνωρη ανεπάρκεια του Καραμανλή και των παρεών που κυβέρνησαν αλλά επιπλέον:

1. Στη διεθνή κρίση του καπιταλισμού και στην προβολή της στην Ελλάδα.
2. Στην κρίση του μοντέλου ανάπτυξης.
3. Στο γεγονός ότι η απάντηση στην κρίση μπορεί να προέλθει μόνο από την εφαρμογή ενός κεντροαριστερού σοσιαλδημοκρατικού προγράμματος, πράγμα που έχει συνειδητοποιηθεί από τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού.

Η επικράτηση ΠΑΣΟΚ, ήταν βαθιά πολιτική και ιδεολογική. Ίσως γι' αυτό δεν ήταν εύκολο να ιχνυλατηθεί σε όλο της το εύρος από τους δημοσκόπους και λοιπούς αναλυτές. Πολλές φορές αυτές οι μετατοπίσεις μοιάζουν με υπόκωφο κύμα, που εξελίσσεται σε χρόνο dt σε τσουνάμι.

Η Δεξιά παράταξη αντιμετωπίζει σοβαρότατη πρόκληση: πως θα μπορέσει να διέλθει από τη Σκύλα του χρεοκοπημένου νεοφιλελευθερισμού και τη Χάρυβδη του αναχρονιστικού "Λαικοσυντηρητισμού". Φαίνεται να μην έχει ζωτικό πλειοψηφικό χώρο σε καμιά περίπτωση.

Η Αριστερά παρά τη φαινομενική ανάταση, θα κληθεί να απαντήσει με όρους εξουσίας στα νέα προβλήματα των πολιτών που στοιχίζονται στις τάξεις της. Εάν δεν τα καταφέρει, θα δει την επιρροή της σταδιακά να φθίνει και πάλι.

Η Κεντροαριστερά (ΠΑΣΟΚ), βρίσκεται ίσως στην πιο ευνοϊκή θέση που είχε ποτέ, με την προϋπόθεση ότι θα καταφέρει να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις. Ένα επιπλέον πρόβλημα ίσως προκύψει από μια διάσπαση της ΝΔ, που ίσως δημιουργήσει τάσεις ανισορροπίας συνολικά. Ο Παπανδρέου δείχνει να είναι πολύ καλά προετοιμασμένος και διαβασμένος. Ίσως ο "Γιωργάκης" αναδειχθεί σε ηγετική μορφή για την Αριστερά, διεθνούς βεληνεκούς.

Ο ήλιος ανατέλει..

Ας το γλεντήσουμε για λίγο..



Θα ακολουθήσει ανάλυση του αποτελέσματος και των προοπτικών.

Δια ταύτα...ΠΑΣΟΚ!

Γιατί θέλω να ζω σε μια πατρίδα με μέλλον στο σύγχρονο κόσμο, χωρίς φοβίες και ανασφάλειες.

Γιατί θέλω να απαντώ στις προκλήσεις δημιουργικά, με πίστη στο όραμα.

Γιατί η κρίση είναι παρούσα και θέλει ισχυρή και αποφασιστική διακυβέρνηση.

Γιατί πιστεύω στις ικανές και σοβαρές ηγεσίες και στις αποτελεσματικές ομάδες.

Γιατί το μέλλον έχει εισχωρήσει στο παρόν και ζητά δράση τώρα!

Γιατί ο Γ. Παπανδρέου μπορεί..

Γιατί εμείς θέλουμε..