Δευτέρα 22 Ιουνίου 2009

Το φαινόμενο ΛΑΟΣ και η Άκρα Δεξιά


Τι γίνεται με το κόμμα ΛΑΟΣ και τον ηγέτη του Γ. Καρατζαφέρη; Πως προέκυψε το 7.4% των προσφάτων εκλογών; Είναι παροδικό; Είναι Άκρα Δεξιά; Μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν.
Είναι γεγονός ότι το ΛΑΟΣ, ξεκίνησε ως αμιγώς ακροδεξιό κόμμα, απαρτιζόμενο κυρίως από στελέχη του ακροδεξιού χώρου. Ήταν η εποχή που και ο Γ. Καρατζαφέρης χρησιμοποιούσε σαφώς ακραία φρασεολογία και συνθηματολογία. Νομίζω πάντως ότι το συγκεκριμένο χώρο ο Καρατζαφέρης τον χρησιμοποίησε ως όχημα, προκειμένου στη συνέχεια να "ανοίξει" και προς άλλες κατευθύνσεις.
Πριν αναφερθώ πιο πολύ στα του ΛΑΟΣ, αξίζει να κάνουμε μια αναδρομή στην πρόσφατη μεταπολιτευτική εκλογική ιστορία της Άκρας Δεξιάς. Αν εξαιρέσει κανείς τις εκλογές του 1977, όπου η "Εθνική Παράταξις" του εικονιζόμενου Στέφ. Στεφανόπουλου (Στεφ Στεφ), προδικτατορικού κεντροδεξιού πολιτικού, κατάφερε υπό ειδικές ευνοικές συνθήκες ένα 6,82%, οι ακροδεξιοί σχηματισμοί, έπερναν μικρά ποσοστά. Ενδεικτικά:
  • 1974 - 1% υπό ΕΔΕ - Π. Γαρουφαλιά
  • 1981 - 1.7% υπό Κόμματος Προοδευτικών - Σπ. Μαρκεζίνης
  • 1999 Ευρωεκλογές - 1,13% υπό Πρώτη Γραμμή (Πλεύρης), Ελληνικό Μέτωπο (Βορίδης), κ.α.

Εξαιρέσεις ήταν η επίδοση της ΕΠΕΝ σε παλιότερες Ευρωεκλογές όπου πήρε 2,3% και εξέλεξε Ευρωβουλευτή το Χρ. Δημητριάδη, αν θυμάμαι καλά, και το 2004 όπου και πρωτοεμφανίζεται το ΛΑΟΣ με 2,19%.

Από τα παραπάνω γίνεται σαφές ότι η εκλογική δύναμη της άκρας δεξιάς είναι μικρή.

Είναι λοιπόν σαφές ότι ο Καρατζαφέρης μέσω του ΛΑΟΣ, επιχειρεί να εμφανιστεί ως ισότιμος εταίρος στο πλαίσιο της κεντροδεξιάς παράταξης και μικρή σχέση έχει με την άκρα δεξιά. Η επένδυση στην λαθρομετανάστευση, η οποία και έχει ακραίες εκφάνσεις, είναι μάλλον απόδειξη του καιροσκοπισμού, παρά κάποιας συνολικά ακροδεξιάς ιδεολογικοπολιτικής προσέγγισης. Η μετάλλαξη μάλιστα του παλιού ακροδεξιού ΛΑΟΣ, έγινε σε δύο επίπεδα:

  • Εμπλουτισμός με στελέχη τύπου life style (τραγουδιστές, σεξολόγοι, κλπ)
  • Τα ίδια τα ακροδεξιά στελέχη (πχ. Βορίδης, Γεωργιάδης), μετατρέπονται σε κοινοβουλευτικούς σταρ, ή και αναπτύσσουν life style και συναναστροφές που δε συνάδουν με το γνήσιο ακροδεξιό στάτους.

Και βέβαια η μετάλλαξη σφραγίσθηκε με το πιο εντυπωσιακό τρόπο με την "μεταγραφή" Νίκης Τζαβέλα (προσωπικότητα κύρους του εγχώριου κατεστημένου).

Είναι πάντως σαφές ότι υπό συνθήκες, μπορεί όντως να "σκάσει" το αυγό του φιδιού. Είναι σίγουρα ένα φαινόμενο, που αποδεικνύει ότι οι όποιες ανεπάρκειες του πολιτικού συστήματος, σε συνδυασμό με τον καιροσκοπισμό και τις προσωπικές φιλοδοξίες, μπορεί να οδηγήσουν σε δύσκολους δρόμους...


2 σχόλια:

Salah ad-Din είπε...

Η επιρροή της άκρας δεξιάς είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που δείχνουν τα πόσοστά μικρών κομμάτων (ΕΠΕΝ, Πρώτη Γραμμή κλπ). Ο φασισμός δεν είναι μια περιθωριακή αντίληψη αλλά καθημερινή στάση και συμπεριφορά. Το ότι δεν εκφράζεται ποσοστιαία δε σημαίνει παρά μόνο ότι ενσωματώνεται στα ίδια τα παραδοσιακά αστικά κόμματα. Σε περιόδους αμφισβήτησης αυτών των αστικών σχηματισμών (καλή ώρα) μπορούν να φανούν τα πραγματικά του ποσοστά. Η νοοτροπία του "έχτισα ένα σπιτάκι καλά είμαι εδώ", τα λέει όλα.

http://akanoniston.blogspot.com/2009/06/blog-post_09.html

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Αγαπητέ Σαλάχ,
Νομίζω ότι υπερβάλεις. Άλλο μικροαστισμός και άλλο άκρα δεξιά και φασισμός. Έχεις βέβαια δίκιο ότι τέτοιες νοοτροπίες "εαυτουλισμού", είναι δυνάμει επικίνδυνες. Εξ άλλου κι' εγώ στην ανάρτηση που αναφέρεις, είχα εκφράσει τέτοιους προβληματισμούς υπερβάλοντας μάλιστα, με σχόλιό μου. Είναι σε κάθε περίπτωση λάθος για την Αριστερά να χαρίζει τις μάζες των μικροαστών στη Δεξιά - Άκρα Δεξιά, ακολουθώντας μυοπικές - στρουθοκαμηλικές ιδεοληψίες. Τα αποτελέσματα τα έχουμε δυστυχώς δει. Το ίδιο λάθος πολλές φορές το κάνουν και τα "αστικά" όπως τα αποκαλείς σοσιλδημοκρατικά κόμματα. Προσοχή λοιπόν.