Η Αποχή - Α' Μέρος

Η υψηλή αποχή που καταγράφηκε στις τελευταίες Ευρωεκλογές, σίγουρα απασχολεί σοβαρά. Να τονίσουμε βέβαια ότι χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από διάφορα κυβερνητικά μέσα προκειμένου να μειώσουν τη σημασία και τη βαρύτητα της ήττας της κυβερνητικής παράταξης αφ' ενός και να μειώσουν - υποβαθμίσουν αντίστοιχα την επιτυχία του ΠΑΣΟΚ.

Πέραν αυτού, οφείλουμε να προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε - αναλύσουμε το φαινόμενο.

Ποσοτική διάσταση.

Ακούσαμε και διαβάσαμε για αποχή 47%: "ένας στους δύο δεν ψήφισαν", λένε και ξαναλένε οι τηλεστάρ της αποπληροφόρησης και του σκοταδισμού. Με απορία είδαμε ότι οι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους είναι 10 εκατομμύρια! Προσέφυγα στα δεδομένα απογραφής 2001. Σύνολο πληθυσμού 10,900,000, εκ των οποίων περίπου 2,200,00 κάτω των 18 ετών, 500,000 μετανάστες και 200,000 υπερήλικες άνω των 80 ετών. Δεδομένου ότι από το 2001 μέχρι σήμερα μάλλον δεν έχει αυξηθεί το εκλογικό σώμα, μπορούμε να εκτιμήσουμε το σύνολο του εκλογικού σώματος σε 8,000,000. Στις ευρωεκλογές ψήφισαν 5,261,000, ήτοι το 65,8% με αποχή 34,2%!! Κάτι τέτοιο ψέλιζαν και οι στατιστικοί αναλυτές των καναλιών (π.χ. Νικολακόπουλος), χωρίς βέβαια να τους δίνεται η πρέπουσα σημασία.

Η αποχή ωστόσο ήταν όντως πρωτοφανής. Με τα ίδια δεδομένα, στις προηγούμενες ευρωεκλογές είχε ανέλθει στο 21,5% περίπου. Είναι πάντως σαφές ότι και το 34%, εάν ληφθούν υπόψη και αντικειμενικές συνθήκες που δεν επιτρέπουν, σε μια ούτως ή άλλως, πιο χαλαρή διαδικασία να ψηφίσουν (μεγάλες αποστάσεις, ασθένειες, άλλες υποχρεώσεις), τότε αντιλαμβάνεται κανείς ότι μιλάμε για μια μικρή μειοψηφία που απείχε συνειδητά!

Για να μη μακρυγορήσω, θα ακολουθήσει στην επόμενη ανάρτηση το κυρίως μέρος Β: Ανάλυση αιτίων.