Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Η Κατάρευση


Όπως ανέβηκε, έτσι και πέφτει: Φούσκωμα - ξεφούσκωμα, φύσα - ρούφα. Τα στόματα ανοίγουν και λένε πολλά. Ο κόσμος φωνάζει, πολλές φορές άσχημα. Του αξίζει και μας αξίζει. Γιατί τον αναδείξαμε, επειδή μας έμοιαζε, μας κολάκευε η ραθυμία, ο χαβαλές, το τίποτα. Έτσι ανέβηκε ο Καραμανλής. Δείτε το άρθρο του "χαλαρού" ψευτοαριστερού της μπυραρίας:

http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=83286

Όμως κοντά και δίπλα του ανέβηκαν κι' άλλοι. Κολοπαρέα τους λέει ο σοβαρός και έγκριτος Άγγελος Στάγγος από το influential Reporter.gr:

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=223795

To free press δίνει κι΄αυτό τα ρέστα του, με αναφορές και στην αμφιλεγόμενη προσωπική του ζωή:

http://www.athensvoice.gr/editorial/

http://www.tvxs.gr/v21150



Και η περήφανη εξωτερική του πολιτική, κι' αυτή καταρρέει μέσα στο απέραντο τίποτα. Αποδομείται η εξωτερική πολιτική τύπου "Λιακόπουλου", που δεν εξυπηρετούσε τίποτα άλλο παρά μαφιόζικά διαπλεκόμενα συμφέροντα. "Τζάμπα μάγκες"!

http://www.reporter.gr/default.asp?pid=16&la=1&art_aid=223800

Το πάρτυ τέλειωσε λέει ο Βγενόπουλος μιλώντας σε συμπαιγνία του Υπ. εξωτερικών με Ιδιωτικά συμφέροντα,

http://www.euro2day.gr/news/enterprises/122/articles/542393/Article.aspx

Πέφτει σφυρίζοντας λοιπόν. Και οι νταβατζήδες τον εγκαταλείπουν. Ο γιωργάκης δε μασάει, δεν ελέγχεται, φοβούνται πραγματικά. Αφού βλέπουν ότι τα σενάρια ακυβερνησίας δεν βγαίνουν, ίσως ποντάρουν στη διάσπαση της Δεξιάς παράταξης. Ίσως έτσι εκβιάσουν καταστάσεις και από την άλλη πλευρά.
Ο λαός είναι πραγματικά θυμωμένος. Θυμωμένος με τον κακό του εαυτό: τον Κωστάκη. Από δω και πέρα πρέπει να σηκώσουμε μανίκια, να δουλέψουμε για την κοινωνία και την πατρίδα, να προσφέρουμε και να ανταμοιφθούμε..

to be continued

2 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ο ελληνικός λαός λειτουργεί αρκετά κυκλοθυμικά.
Όταν είχε ξεφτύσει η εικόνα των "δεινοσαύρων" (Μητσοτάκη, Αντρέα) έψαχνε έναν δουλευταρά "χαμηλών τόνων". Και βρήκε τον "λογιστάκο" το Σημίτη.
Σαν τον βαρέθηκε κι αυτόν, αναζήτησε έναν "τεμπελάκο, λουφαδόρο, φαφλατά".
Και βρήκε τον Καραμανλάκο...
Τώρα αναζητά κάποιο πρόσωπο δυναμικό, φρέσκο, με διεθνή αναγνώριση για να κάνει "τη βρόμικη δουλειά". Να μας σώσει απ' τη χρεοκοπία.
Και βρήκε τον Γιώργο.

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Τα ψέματα κάποτε τελιώνουν Άσκαρ! Η ώρα της αλήθειας είναι σκληρή αλλά και λυτρωτική!