Παρασκευή 6 Μαρτίου 2009

6 Μαρτίου 1910 - Μια επέτειος


Αύγουστος 1881. Η Θεσσαλία απελευθερώνεται. Οι Τούρκοι φεύγουν, αλλά οι Θεσσαλοί αγρότες παραμένουν υποταγείς. Απλά αλλάζουν τ΄αφεντικά. Στη θέση των Τούρκων γαιοκτημόνων, οι Έλληνες τσιφλικάδες: Ζωγράφος, Ζάππας. Μπαλτατζής. Επικρατούν συνθήκες δουλοπαροικίας. Οι σουπάσηδες (επιστάτες), επιβάλουν το νόμο του ισχυρού. Δε σαλεύει φύλλο. Αυτά μέχρι το 1907-8. Οργανώνονται οι πρώτοι Γεωργικοί σύνδεσμοι. Τρεις πεφωτισμένες προσωπικότητες σφραγίζουν τις εξελίξεις: Ο Σοφ. Τριανταφυλλίδης από τον Βόλο, με την εφημερίδα του Πανθεσσαλική, προβάλλει το σύνθημα "απαλλοτρίωση", η Ελένη Καρακίτσου, αρθρογραφεί στη Λάρισσα ως "Rebelle", και βέβαια ο διαπρύσιος κήρυκας του μεγάλου ξεσηκωμού, ο Μαρίνος Αντύπας. Το κατεστημένο πανικοβάλλεται. Ο Στεφ. Δραγούμης γράφει "αι εκδηλούμεναι ανυπομονησίαι μοι φαίνονται άδικοι και επιβλαβείς" (Χρόνος, 14.3.1908). Και τότε ο τύπος αποκαλούσε τους εξεγερμένους "μέθυσους" και "ακαμάτηδες". Έτσι φτάσαμε στα μεγάλα συλλαλητήρια του 1910 σε Καρδίτσα, Τρίκαλα, Λάρισα και στα τραγικά γεγονότα της 6ης Μαρτίου, στην επέμβαση του στρατού και στους νεκρούς αγρότες.
Έπρεπε να περάσουν πολλά χρόνια γαι να γίνει ο αναδασμός το 1923 από την επαναστατική κυβέρνηση του Νικολάου Πλαστήρα..


7 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τότε οι αγώνες είχαν ουσιαστικό περιεχόμενο και απολύτως δίκαια αιτήματα!
Δυστυχώς, μετά το 1981, ο αγροτικός κόσμος της χώρας μας (και ιδίως οι Θεσσαλοί) έμαθαν να ζούν μόνο με τις ευρωπαϊκές και κρατικές επιδοτήσεις.
Τα αποτελέσματα γνωστά και τραγικά...
Χαρακτηριστικά της παρακμής: ο νομός Λαρίσης παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αναλογία κωλόμπαρων ανά κάτοικο σε όλη την ευρωπαϊκή ένωση. Η Αγιά αποκαλείται "Νέα Ορλεάνη" του Κάμπου. Και το ξενυχτάδικο "Χίλια Χείλα" έχει ξεπεράσει κατά πολύ την κατά κεφαλήν κατανάλωση απ' τις αντίστοιχες μεγάλες πίστες της Αθήνας.
Ανάλογα φαινόμενα έχουμε και στην Πελοπόννησο. Το καζίνο στο Λουτράκι περιμένει να "πέσουν οι επιδοτήσεις" για να κάνει χρυσές δουλειές.
Κρίμα...

gregory είπε...

ΤΙ ΖΑΙΜΗς ΤΗ ΜΠΡΑΙΜΗς ΛΕΕΙ Ο ΛΑΟς ΟΡΕΙΝΕ....ΟΙ ΠΡΟΥΧΟΥΝΤΕς ,ΟΙ ΞΕΞΙΟΙ,ΟΙ ΚΟΤΣΑΜΠΑΣΙΔΕς,ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΙΤΕς ....ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΟΥΡΗ..
Ο ΛΑΟς ΠΡΕΠΗ ΝΑ ΜΗ ΧΑΛΑΡΩΝΗ ΠΟΤΕ...
ΑΥΤΟ ΠΑΘΑΜΕ ΤΩΡΑ....ΜΑς ΕΚΦΥΛΙΣΑΝΕ ..ΦΤΑΙΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙς ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΣΥΝΤΡΟΦΕ...ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕς ΕΣΥ ΣΗΜΕΡΑ ..ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΟ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΣΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ..ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΒΡΑΚΙ ΤΗς ...ΤΑΔΕ....ΒΛΕΠΗς ΤΟ ΣΚΑΙ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ παπαδοπουλο..ΚΑΙ ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΡΙΝΟ ΑΝΤΥΠΑ....

ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΑς ΤΟΝ ΘΥΜΙΣΕΣ ....ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΣΟΥ...

gregory είπε...

ναι ασκαρ..η μπιρμον στρειτ της νεας ορλεανης ....

KΑΡΜΕΝ είπε...

Πολύ ωραία η αναφορά σου. Καλό το μάθημα ιστορίας, ειδικά για την νεολαία. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε τους αγώνες των προγόνων.
Να είσαι καλά.

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Πρόσφατα έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο - θησαυρός. Γραμμένο το 1937, από κάποιο Κων. Καραβίδα (υπάλληλο Υπ. Εξωτερικών), περί Αγροτικού ζητήματος. Είναι πραγματικά επίκαιρο. Αναφέρεται στο στρεβλό τρόπο προσαρμογής της ελληνικής υπαίθρου κατά το μεσοπόλεμο, στη νέα καπιταλιστική οικονομία. Κάνοντας προβολή στο σήμερα, οι διαπιστώσεις είναι σχεδόν ίδιες. Η λύση: κονοτισμός, αποκέντρωση, συνεταιρισμός, αυτοτέλεια και απεξάρτηση από τους μηχανισμούς του μεγάλου κεφαλαίου, που απομυζούν την ύπαιθρο, τη διαλύουν, τη διαβρώνουν, τη διαφθείρουν...Ίσως δοθεί η ευκαιρία και για πιο εκτενείς αναφορές.

βασίλης είπε...

Συμφωνώ με Ασκάρ..και για Λακωνία συμπληρώνω. Η Σκάλα (παράδεισος των εσπεριδοειδών) αναπτύχθηκε μετά το 80 και 90 άναρχα με οίκους ανοχής, καμπαρέ, σκυλάδικα, δολοφονίες, ναρκωτικά, ζάρια και χαρτοπαιξίες.. Την ίδια εποχή που το τότε πιο μεγάλο και κοντινό Γύθειο αλλά και πιο νορμάλ στα αγροτικά δεν ήξερε τι σημαίνουν όλα αυτά.
Οι αγρότες πήραν λεφτά χοντρά από επιδοτήσεις, αλλά δεν ήξεραν τι να τα κάνουν και τα χαλούσαν όπου να 'ναι

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Βασίλη, Άσκαρ, ακολουθεί απόσπασμα από το βιβλίο Κ. Καραβίδα (βλ. προηγούμενό μου σχόλιο):

"Ο καπιταλισμός, θρυματίσας την παλαιάν ιεραρχημένην ομάδα και στηριχθείς επί του άκρατου ατομιμικισμού, ελίσεται δια νέων ιδιόμορφων σχηματισμών, διευθέτησε μεν τα ειρημένα εγγενή εις κάθε σχηματισμόν στενώς οικονομικά ζητήματα δια των γνωστών εις πάντας εν ενεργεία σήμερον μορφών, ουδεμίαν όμως ακόμη έδωσε βάσιμον κατεύθυνσιν δια την λύσιν του κοινωνικού και ηθικού ζητήματος. Ίσια Ίσια, μάλιστα ο καπιταλισμός περνά σήμερον την σοβαροτέραν του κρίσιν ακριβώς απάνω εις αυτά τα ζητήματα". Αυτά γράφτηκαν εν έτει 1931!!. Και παρακάτω:
"Χωρίς να κλονίζωμε την ατομική ιδιοκτησία και το ιερό όραμα της ανθρωπίνης προσωπικότητος - ζητάμε να βγάλωμε από την αναρχία και να τάξωμε και τις δύο τεράστιες αυτές δυνάμεις μέσα στην ιεραρχημένην κοινοτική ομάδα, η οποία εξευμενίζει και εξυψώνει την προσωπικότητα του ατόμου και γονιμοποιεί κοινωνικώς την ιδιοκτησία, και ζητάμε πρακτικώς να οργανώσουμε το χωρικό και μικροαστικό κεφάλαιο απάνω στην προσωπική ομαδική εκμετάλευση των στοιχείων του τοπικού μας πλούτου, τα οποία ακριβώς προσφέρονται στους κοινοτικούς θεσμούς.."