"Καθένας, ανεβαίνοντας απάνω από τη δική του κεφαλή, ξεφεύγει από το μικρό, όλο απορίες μυαλό του" -
Ν. Καζαντζάκης, Aσκητική (Salvatores Dei)
Τετάρτη 11 Μαρτίου 2009
Το καλοκαίρι εκείνο..
Ήταν το τελευταίο ξέγνοιαστο καλοκαίρι στη Μύκονο. Παρέα με όλους τους celebrities φίλους. Με σηκωμένο ηθικό, ανεβασμένο ΑΕΠ, υγιή τα οικονομικά. Με αναμνήσεις από την εποχή της ΟΝΝΕΔ, τότε που είχαν αρχίσει να κυριαρχούν ιδεολογικά, τότε που ο Άνταμ Σμίθ, είχε αρχίσει σιγά σιγά να γίνεται μόδα. Τώρα γίναμε όλοι σοσιαλιστές. Κανείς δε νοιαζόταν ακόμη για σκάνδαλα, real estate, αμαρτωλά συμβόλαια.. Ήταν το τελευταίο καλοκαίρι...πριν τη βαρυχειμωνιά..
4 σχόλια:
Κάποιοι θα θυμούνται τη "χρυσή εποχή του νεοφιλελευθερισμού" όπως εμείς θυμόμαστε τους ολύμπιανς...
Ρε παιδια ακουγεστε λες και δεν θα ξαναρθει ποτε
θα ξαναπαμε μυκονο
φετοςςςςςςς ολε!!
Τέρμα τα δίφραγκα!
Σκουλικάκι, ο Σπίθας λέει τέρμα τα δίφραγκα.
Άσκαρ και τα δύο (νεοφιλελευθερισμός - ολύμπιανς) έχουν πάντως μια κρυφή γοητεία
Δημοσίευση σχολίου