Αφιερωμένο σε όλους τους νέους, όλων των εποχών. Στους άφθαρτους ήρωες της ιστορίας. Έτσι είναι πάντα. Αυτοί τραβάνε μπροστά, όσο είναι νέοι. Μετά τα ξεχνάνε... Όπως όλοι.
Για τα παιδιά των διαδηλώσεων, αλλά και για το Διαμαντή, που πάει καλά...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
9 σχόλια:
για μενα ξεχναει αυτος που βολευεται ..αυτος που την ιστορια την κοιταει πλαγιως
ο ηρωας ειναι παντα αυτος με τα σταυρωμενα σκουριασμενα φτερα
Ωραία με ταξίδεψες!
Κάποτε έκλαιγα μ΄αυτά τα τραγούδια, πλακωνόμουν στο ξύλο, και είμουν σίγουρος πως θα έρθει η μέρα, που τα λόγια του θα γίνουν πραγματικότητα...
Τα μαύρα τα μαλλιά μας
κι αν ασπρίσαν
δεν μας τρομάζει
η βαρυχειμωνιά...
Αν το πιστεύουμε κι οι δυό
κι οι δυό αν προσπαθούμε
φίλε ελπιζω σίγουρα
την Ανοιξη θα δούμε.
Τα λόγια αναλλοίωτα
θα μείνουνε στο χρόνο
και κρίμα αν θα μείνουνε
λόγια και λόγια μόνο.
Εκείνες οι εποχές είχαν πιο λεβεντιά, χωρίς κουκούλες, με το όνειρο ζωντανό για μια καλύτερη κοινωνία!
Υπήρχαν όμως και τότε οι χαφιέδες, οι προβοκάτορες και και οι διπλοί πράκτορες.
εγω ορεινε πηγαινω στης συγκεντρωσης του Ε Α Μ στην πατρα και ακουω αυτα τα τραγουδια και ντοπαρομε...
Yπέροχο τραγούδι!
Θυμίζει αγνά όνειρα, επιθυμία για αγώνες με ιδανικά, χωρίς κουκούλες, μόνο με εφηβικές ανησυχίες και ελπίδες!!
Νάσαι καλά που μας το θύμισες!!
Πιο αγνές εποχές οι τότε και όλων των πραγματικών αγώνων οι εποχές, αν και προτιμώ τις εποχές συμφιλίωσης και συναδέλφωσης
Πολλές φορές έχουμε την τάση να εξιδανικεύουμε το παρελθόν. Θυμόμαστε μόνο τα καλά. Είναι προτιμότερο όμως από το να μη θυμόμαστε τίποτε. Από το να βυθιζόμαστε στο βούρκο του καταναλωτισμού, της καλοπέρασης. Τότε είναι που οι κρίσεις έρχονται σκληρές και χωρίς έλεος.
ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΑΚΙ.
ΤΙΣ ΚΑΛΗΜΕΡΕΣ ΜΟΥ.
Δημοσίευση σχολίου