Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008

Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία

Ενδιαφέρον άρθρο του Αντ. Καρακούση από το Βήμα. Δυστυχώς έχει δίκιο. Η ιθύνουσα ελίτ στην οποία αναφέρεται, εξακολουθεί και παίζει το επικίνδυνο παιχνίδι της. Παίζουνε τα ρέστα τους. Χρησιμοποιούν τα ίδια εκείνα μέσα που οδήγησαν την παγκόσμια οικονομία στα γνωστά χάλια. Απαιτούνται τολμηρές τομές, τις οποίες δε μπορούν βέβαια να κάνουν οι πρωταγωνιστές, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Οι καιροί απαιτούν την ανάδειξη νέων ελίτ, οι οποίες θα προκύψουν μέσα από τις στάχτες. Όπως ο Φοίνικας..


Η Κατάσταση της Οικονομίας μου φέρνει στο μυαλό τον Αλεξανδρινό:

..Aλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,
η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται
ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει
κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε
ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή.

Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία.
Επάνω,στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.
Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ’ αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κ’ η Εκάβη κλαίνε.

(Απόσπασμα από τους Τρώες - Από τα Ποιήματα 1897-1933)

Οι Τρώες βέβαια πολεμούσαν "υπέρ βωμών και εστιών". Οι σημερινοί ελίτες δεν έχουν τέτοιες ευαισθησίες...

7 σχόλια:

gregory είπε...

να με συχωρητε κιολας...εγω βλεπω τα ιδια πραγματα με την ανοδο του φασισμου στην γερμανια του χιτλερ...τα ονοματα αλαζουν τωρα..
η ουσια ειναι ιδια...ποτε δεν θα αφησουν να παγωση το νερο να γυριση αναποδα...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Το ποιημα αυτο του Καβαφη ειναι εξομολογητικο-αυτογνωστικο, δηλωτικο της αδιεξοδης μοιρολατρειας του. Μεσα απ' τους τραγικους Τρωες κλαιει για τη δικη του ατολμια, την αδυναμια του να παρει στα χερια του με τολμη τη ζωη...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Χρόνια Πολλά στη Νικολέτα!
Να σου ζήσει και πάντα με υγεία...

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Γκρέγκορυ μην ξεχνάμε ότι η κρίση του 29 - 30, γέννησε στην Ευρώπη το Φασισμό. Υπάρχει σίγουρα ζήτημα Δημοκρατίας: Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα!

Άσκαρ η κρίση σε όλο της το μεγαλείο: αδιέξοδες ενέργειες, μοιρολατρικές..

Τη γιορτάσαμε χτες...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Πολύ καλός ο Καρακούσης.
Καλό το ποστ, ορεινέ.

Ανώνυμος είπε...

συμφωνώ με τον Γκέργκορυ, αν και μπορεί να ξεπηδήσει και κανένα λαϊκό μέτωπο όπως στη Γαλλία και Ισπανία..

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

No pasaran, σύντροφοι! Avanti popolo, Unidad popular!!