Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία

Ενδιαφέρον άρθρο του Αντ. Καρακούση από το Βήμα. Δυστυχώς έχει δίκιο. Η ιθύνουσα ελίτ στην οποία αναφέρεται, εξακολουθεί και παίζει το επικίνδυνο παιχνίδι της. Παίζουνε τα ρέστα τους. Χρησιμοποιούν τα ίδια εκείνα μέσα που οδήγησαν την παγκόσμια οικονομία στα γνωστά χάλια. Απαιτούνται τολμηρές τομές, τις οποίες δε μπορούν βέβαια να κάνουν οι πρωταγωνιστές, οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί του εγκλήματος. Οι καιροί απαιτούν την ανάδειξη νέων ελίτ, οι οποίες θα προκύψουν μέσα από τις στάχτες. Όπως ο Φοίνικας..


Η Κατάσταση της Οικονομίας μου φέρνει στο μυαλό τον Αλεξανδρινό:

..Aλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,
η τόλμη κι η απόφασίς μας χάνονται
ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει
κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε
ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή.

Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία.
Επάνω,στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.
Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ’ αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κ’ η Εκάβη κλαίνε.

(Απόσπασμα από τους Τρώες - Από τα Ποιήματα 1897-1933)

Οι Τρώες βέβαια πολεμούσαν "υπέρ βωμών και εστιών". Οι σημερινοί ελίτες δεν έχουν τέτοιες ευαισθησίες...