Το πάζλ του τρόμου - Μέρος Β'

Οι Αγγγλοσάξονες αναλυτές όταν αναφέρονται στο ευρώ, αναφέρονται υποτιμητικά στο "drachmark". Υποστηρίζουν ότι το όλο εποικοδόμημα που στήθηκε μετά το 1986 με την ενιαία ευρωπαϊκή πράξη, και στη συνέχεια το 1992 με το Μάαστριχτ, έχει ήδη καταρρεύσει. Η Ελλάδα κατά την κρίση όλων των σοβαρών αναλυτών μόνο από θαύμα θα μπορέσει να διασωθεί. Όταν με το καλό - γι' αυτούς - θα γίνει και η επαναδιαπράγματευση του ελληνικού χρέους, θα ξεκινήσει και η τελική πράξη του δράματος.

Η Ελλάδα οφείλει να χειριστεί τη συνέχεια του δράματος με σύνεση, ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα. Τον πάτο του βαρελιού θα τον πιάσουμε, δε γίνεται αλλιώς. Μόνο τότε θα επέλθει η κάθαρση και θα είναι δυνατό να ξεκινήσει ο νέος ενάρετος κύκλος. Μαζί με το πολιτικό κατεστημένο των τελευταίων ετών, πρέπει να καταρεύσει και το οικονομικό - επιχειρηματικό σύστημα εξουσίας. Το μαχαίρι πρέπει να φτάσει βαθιά μέχρι το κόκκαλο. Οι εξεταστικές επιτροπές της βουλής καλούνται να διαδραματίσουν τον πιο σημαντικό ρόλο που έχει ανατεθεί σε συσυντεταγμένο - συλλογικό όργανο από την εποχή της Δίκης της Χούντας. Με άξονα τις συγκεκριμένες υποθέσεις, πρέπει να αποδομηθεί συνολικά η περίοδος της "προσαρμογής" της χώρας στο δήθεν ευρωπαϊκό σύστημα, που ουσιαστικά δεν ήταν τίποτα άλλο από τη διάλυση και την αποδόμηση. Διαφθερμάνοι πολιτικοί, κομματικοί μηχανισμοί, μέσα ενημέρωσης, επιχειρηματίες, μεγαλοφοροφυγάδες, πολυεθνικές, είναι στο στόχαστρο: το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι.

Σε αναζήτηση λοιπόν νέων δυνάμεων σε όλους τους τομείς..

Το πάζλ του τρόμου - Μέρος Α'

Ένας fund manager, ελληνικής καταγωγής, δυνατός οικονομολόγος δήλωσε πρόσφατα: "ή ο καπιταλισμός μετά την κρίση και με δεδομένη την παγκοσμιοποίηση θα μεταλλαγεί σε σοσιαλισμό, ή θα ξεσπάσει ο Γ' Παγκόσμιος Πόλεμος".

Είναι τα πράγματα τόσο σοβαρά; Ή μήπως κάποιοι τρομοκρατούν σκόπιμα; Φοβάμαι πως δυστυχώς η κατάσταση είναι όντως σοβαρή.

Να επαναλάβουμε πως φτάσαμε ως εδώ.

• Αρχικά η επέλαση της παγκοσμιοποίησης μέσω της απελευθέρωσης των αγορών και της άρσης πολλών περιορισμών, ενώ ενίσχυσε το μεγάλο κεφάλαιο, ταυτόχρονα δημιουργούσε τις βάσεις της επερχόμενης κρίσης μέσα από τη συσσώρευση ανισορροπιών
• Στο δίπολο ΗΠΑ - Κίνα (Ασία), η Ευρώπη αναζήτησε το μέλλον της δημιουργώντας μια "εκτρωματική" νομισματική Ένωση, η οποία αναπαρήγαγε στο εσωτερικό της όλα τα αδιέξοδα της παγκοσμιοποίησης
• Η κρίση που ξέσπασε από το καλοκαίρι 2007, δεν άργησε να πλήξει το δημόσιο χρέος των πιο αδύναμων κρίκων.

Ποιοι δρόμοι ανοίγονται για μια χώρα σαν την Ελλάδα;

• Η κήρυξη στάσης πληρωμών, με ταυτόχρονη απομόνωση, επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, σκληρότατη λιτότητα, απότομη και ανεξέλεγκτη φτωχοποίηση.
• Η επαναδιαπραγμάτευση χρέους, με αντίστοιχες με τις παραπάνω συνέπειες, πιο ήπιας μορφής.
• Η διεθνοποίηση του προβλήματος με προσφυγή σε διεθνείς οργανισμούς, που τουλάχιστον δίνει κάποιες ανάσες και πολύτιμο χρόνο.

Η κυβέρνηση επέλεξε την τρίτη λύση ως πιο ασφαλή και λιγότερο επικίνδυνη αν και κατά κάποιους, που έχουν βέβαια τα δικά τους συμφέροντα, έπρεπε να προχωρήσει άμεσα σε επαναδιαπραγμάτευση. Θιασώτες αυτής της άποψης είναι:

• Η αντιπολίτευση και ίσως τα συνδικάτα, οι οποίοι όμως δε νομίζω ότι θα αποδέχονταν τα πιο σκληρά μέτρα που θα επιβάλλονταν στην περίπτωση αυτή
• Κάποιοι μεγαλοεπενδυτές - πιστωτές μας, που φοβούνται ότι ενδεχόμενη επαναδιαπραγμάτευση, θα τους διασφάλιζε μεγαλύτερες αξίες από μια πιθανή "νομισματοποίηση" του χρέους - monetization. Η νομισματοποίηση είναι ουσιαστικά η απώλεια αξίας του χρέους μέσα από την πληθωριστική έκδοση χρήματος, πρόκειται για έμμεση διαγραφή χρέους. Η ΕΚΤ, πρόσφατα ξεκίνησε να αγοράζει χρέος των ασθενών κρίκων, κάτι που ενδεχομένως εξελιχθεί και σε οριστική διαγραφή αυτού του χρέους - πληθωριστική έκδοση χρήματος - νομισματοποίηση χρέους.

Το μέλλον του Ευρωπαικού κοινωνικού μοντέλου είναι αβέβαιο και δυσοίωνο. Κατά κάποιους έτσι είναι πάντα η Ιστορία και η εξέλιξη. Συνδέουν μάλιστα τις εξελίξεις και με τη δημογραφική γήρανση της γηραιάς ηπείρου,απόρροια της καλοπέρασης, του τρόπου ζωής. Νέοι παίχτες, πιο νέοι, με λιγότερες απαιτήσεις, πιο πολύ όρεξη, όπως παλιότερα κάποιοι επιδρομείς έφταναν και κατακτούσαν την Ευρώπη..

Η κρίση εξαπλώνεται... Αυτή τη στιγμή που γράφω, το χρηματιστήριο της Ν. Υόρκης μόλις καταφέρνει να γυρίσει λίγο προς τα πάνω. Έχει προηγηθεί η "επίθεση" στα Κυβερνητικά Ομόλογα Ισπανίας, Πορτογαλίας, Ιταλίας και Ιρλανδίας. Ο καπιταλισμός περνά πρωτοφανή κατά τη γνώμη μου σε βάθος κρίση.

Δυστυχώς ή ευτυχώς (αυτό θα το αποφανθεί η Ιστορία), η ανάλυση που κατά καιρούς έχουμε κάνει φαίνεται να "βγαίνει". Η ΟΝΕ και το ευρώ, τρίζουν συνθέμελα. Η κρίση μεταφέρεται και στην Αμερική και πάει λέγοντας.

Η χώρα μας δοκιμάζεται πολύ άσχημα. Φρόντισε γι' αυτό, κύρια, η χειρότερη κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από απελευθερώσεως... Η σημερινή κυβέρνηση κάνει αυτό που πρέπει, αυτό που θα έκανε κάθε σοβαρός γιατρός: δοκιμάζει όλες τις λύσεις βήμα προς βήμα με την ελπίδα να μη χρειαστεί το επόμενο. Μη γελιώμαστε, όλα είναι ανοιχτά: από την επαναδιαπραγμάτευση χρέους και την επιστροφή (πως?) στα εθνικά νομίσματα, μέχρι και τους πολέμους.

Ο ελληνικός λαός είναι φυσικό να αντιδρά με μαζικότατες κινητοποιήσεις. Ωστόσο θα προτιμούσαμε να επρόκειτο για κινητοποιήσεις παραγωγών που ζητούν μερτικό από την υπεραξία. Δυστυχώς στον τόπο μας δεν υπάρχουν πια παραγωγοί αλλά μόνο δημόσιοι υπάλληλοι, υπάλληλοι υπηρεσιών και εισαγωγικού εμπορίου κλπ. Ας μην αναφερθούμε βέβαια και στις ομάδες των αριστερίστικων γκρουπούσκουλων και τους "συμμάχους" τους εγκληματίες και δολοφόνους.. Να έχουμε κατά νου πάντα και τους εχθρούς της δημοκρατίας που πάντα ελοχεύουν..

Εν τω μεταξύ, ο ανόητος Σαμαράς, καταψηφίζει την προσφυγή στην ΕΕ - ΔΝΤ, προσδοκώντας σε εσωκομματικά οφέλη και ξεκαθαρίσματα, στην πλάτη της χώρας.. "Η ηλιθιότητα και το Σύμπαν δεν έχουν όρια.."