
Σε σειρά 3 αναρτήσεων ανέπτυξα σε γενικές γραμμές την άποψή μου για την κρίση. Είχα αναφέρει ότι δυστυχώς τα πράγματα από δω και μπρος θα είναι πολύ δύσκολα. Το παίγνιο εξελίσσεται κατά τη γνώμη μου ως εξής:
Οι ελλειμματικές Αγγλοσαξωνικές χώρες (ΗΠΑ, Αγγλία), προκειμένου να αντιμετωπίσουν την κρίση, τυπώνουν αφειδώς χρήμα και ζητάνε συνεχώς δανεικά.
Η πλεονασματική Γερμανία, δεν έχει καμμία διάθεση να ακολουθήσει σε κάτι τέτοιο, δεδομένου ότι είναι πλεονασματική και επιθυμεί ένα ισχυρό νόμισμα που να δίνει επιπλέον πλούτο στους πολίτες της, δεδομένου ότι οι εξαγωγές της είναι εξασφαλισμένες στο εσωτερικό της Ε.Ε.
Οι αδύναμοι κρίκοι της Ε.Ε., με πρώτη και καλύτερη την Ελλάδα, έχουν ανάγκη από ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα ανάκτησης της απωλεσθείσας ανταγωνιστικότητας, του περιορισμού των δίδυμων ελλειμμάτων που συνδέονται μ' αυτή και της καταπολέμησης των φαινομένων οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής παθογένειας που συνοδεύουν αυτές τις καταστάσεις.
Οι Αγγλοσάξωνες μέσω των υπερόπλων της Wall Street και του City, εκβιάζουν την Ε.Ε. - Γερμανία, να διασώσει την Ελλάδα - αδύναμο κρίκο, πραγματοποιώντας επιθέσεις κατά κύμματα.
Η Γερμανία δε μπορεί να ενδώσει δεδομένου ότι κάτι τέτοιο, θα γίνει ή με άμεση μεταφορά πόρων από τη Γερμανία στην Ελλάδα, ή με την έκδοση πληθωριστικού χρήματος υπέρ της Ελλάδας. Και οι δύο λύσεις, ουσιαστικά θα οδηγήσουν τη Γερμανική οικονομία σε δυσμενή θέση και σε ουσιαστική απώλεια, όλων όσων έχει κερδίσει από τη λειτουργία της ΟΝΕ - Ευρώ.
Με λίγα λόγια είμαστε στο κέντρο μιας διεθνούς αναμέτρησης με αβέβαιο αποτέλεσμα όχι μόνο για μας αλλά για όλο τον κόσμο. Τυχόν αποτυχία των Αγγλοσαξώνων θα τους θέσει οριστικά στο περιθώριο των μετέπειτα εξελίξεων. Αντίστοιχα, μια τυχόν ήττα των Γερμανών, θα θέσει αυτούς στο περιθώριο, ακόμη και εντός Ευρώπης, μέσω της υποβάθμισης του ευρώ και της απαξίωσής του ως αποθεματικού νομίσματος, εξέλιξη που θα οδηγήσει με σχετική βεβαιότητα στην κατάργησή του και στη συνακόλοθη διάλυση της Ε.Ε.
Τα μέτρα που ανακοίνωσε ο πρωθυπουργός, είναι μονόδρομος. Πρέπει να κερδίσουμε όσο περισσότερο χρόνο γίνεται, προκειμένου το πρόβλημα να μεγαλώσει διεθνώς, να "χτυπηθούν" κι' αλλοι αδύναμοι κρίκοι, να μην είμαστε μόνοι.. Εάν δεν ανακοινώνονταν τα μέτρα, η χώρα μέτραγε μέρες, μέχρι την επίσημη πτώχευση. Και τότε να βλέπατε μέτρα και περιορισμούς στα επιδόματα "παραγωγικότητας"..
Αναμένονται πολλά και διάφορα επεισόδια ακόμα. Σύνεση, ψυχραιμία και υπομονή. Θέλω να πω και κάποια πράγματα ξεκάθαρα:
Ο πόλεμος της Αλέκας, είναι πόλεμος εναντίον της πατρίδας, στη δοσμένη συγκυρία.
Το παλιό, καλό, ιστορικό, αριστερό ΠΑΣΟΚ, καλά θα έκανε να αντιδρούσε και σε άλλες ιστορικές φάσεις του κινήματος, τουλάχιστον με την ίδια ένταση που το κάνει τώρα. Τότε που στηνόταν το σκηνικό που βλέπουμε τώρα. Τώρα είναι αργά για δάκρυα, τόσο καιρό καλοπερνάγαμε στη θαλπωρή του δημοσίου και στα πλωκάμια της διαπλοκής.. Τώρα είναι η ώρα της μάχης και του πολέμου!!