Χίος, Ερχόμαστε!

Επιμένουμε ελληνικά και στις διακοπές. Μεσαιωνικά, Βυζαντινά και ολίγον Ενετικά...

ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Καλές Διακοπές σε βουνά και σε θάλασσες! Με έρωτα, διάβασμα αγαπημένων βιβλίων, διαλογισμό - αναστοχασμό, κρασί, καλή παρέα και ότι άλλο...

Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα

Σημαντική παρέμβαση του Γ. Παπανδρέου στη σημερινή Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία, για τα φαινόμενα διαφθοράς και διαπλοκής: http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=60524.

Ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και υπό την διττή του ιδιότητα (πρόεδρος Σοσιαλιστικής Διεθνούς), ιδεολογικοποιεί το ζήτημα και το θέτει στις σωστές του διαστάσεις: τα εκτεταμένα φαινόμενα διαφθοράς διεθνώς, οφείλονται πρώτα και κύρια στη μετατόπιση ισχύος και πλούτου που έγινε στα πλαίσια της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Η Δημοκρατία είναι στο απόσπασμα και πάλι, όπως έγραφε ο Α. Παπανδρέου σε άλλες εποχές..
Ειδικά για την Ελλάδα, όπως κι' εγώ προσωπικά πιστεύω, η διαδικασία ένταξης στην ΟΝΕ - Ευρώ, με τους όρους που έγινε, γιγάντωσε όλα αυτά τα φαινόμενα.

Το ΠΑΣΟΚ, το ξαναλέω, είναι σαφές ότι κινείται στο φυσικό του "χώρο" εδώ και καιρό: στο δημοκρατικό - σοσιαλιστικό χώρο. Η "εκσυγχρονιστική" ιδεοληψία - αυταπάτη είναι μακρινό παρελθόν.

Υ.Γ. Ενδιαφέρον και σχετικό πιστεύω άρθρο, τουλάχιστον ως προς τις πολυεθνικές, αλίευσα παρακάτω:
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/2009-07-02-21-29-22-2009070212718/

παπά - ΠΑΟΚ..

Συνεχίζουμε το ποδοσφαιρικό κρεσέντο:
Αφορμή για το σημερινό ποστάκι, η χτεσινή γνωριμία μου στο τσιπουράδικο, με ένα καλό Παόκι από Καλαμάτα. Κατά σύμπτωση μάλιστα διάβασα στο τρωκτικό ότι, διώκονται 2 παπα-Παόκια από τις μητροπόλεις τους.
Αν και γαύρος ανεβάζω και τα παρακάτω βιντεάκια. Κάτι τέτοιες γραφικότητες λείπουν από τα γήπεδα και τη ζωή μας. Μακάρι να ήταν περισσότερες..

Δεληκάρης...Dry Cargo

Με αφορμή την πρόσφατη περιπέτεια του μεγάλου Γιώργου Δεληκάρη, παραθέτω ένα "αλητογράφημα" που είχα γράψει πριν κάποιο καιρό.

Dry Cargo

Το dry cargo έπιασε Λίβερπουλ. Ξεφόρτωμα, φόρτωμα, και μετά Αμστερνταμ, Αμβούργο, Ροστόκ, Γκντάνσκ…

Ο Σένιος έβγαινε πάντα τελευταίος. Πήγαινε πάντα στο ίδιο μέρος, δε χρειαζόταν να ψάξει τίποτα. Στην πάμπ ήταν όλα πάντα ίδια. Καπνίλα, βρώμα, μπύρες, και γύρω γύρω στους τοίχους, κασκόλ, σημαίες, αφίσες παλιών ηρώων: Ρέι Κλέμενς, Κέβιν Κήγκαν, Φιλ Νήλ, Τέρι ΜακΝτέρμοντ. Εκεί, ανάμεσα στον Κλέμενς και τον Κήγκαν ο Σένιος είχε κολλήσει και δύο δικούς του: τον κέρβερο Κελεσίδη και το ΔΕΚΑ το καλό, το Δεληκάρη. Οι θαμώνες είχαν μάθει για τα καμώματα του Θρύλου. Τους τα είχε πει όλα ο Σένιος. Τους είχε μυήσει και στο προαιώνιο μίσος με το Βάζελο. Κάτι σαν το δικό τους με την Τσέλσι.

Γραφική φιγούρα ο γερο – Σάιμον. Παλιός συνδικαλιστής, του παλιού καλού Εργατικού κόμματος. Μέθυσος πιά, με γένια και σάπια δόντια. Το Δεληκάρη τον πέρναγε για τον Τσε Γκεβάρα, τον μπέρδευαν τα μούσια. Θαύμαζε το Τζόρτζ Μπέστ (κι΄ας ήταν απ’ το Μάντσεστερ), και όλους τους παλιούς: μακριά μαλλιά, μουστάκια, φαβορίτες. Και τη μποέμικη ζωή τους. Δεν άντεχε το μίζερο παρόν. Οι άλλοι τον πείραζαν με το Μπέκαμ. Έβριζε, έβριζε και στο τέλος αφού δεν είχε τίποτα άλλο το μυαλό του να βγάλει, ξέρναγε όλη τη ξυνίλα του μπυρόβιου στομαχιού του και τη σαπίλα του στόματός του.

Κατά τις εντεκάμιση, έσκασε μύτη η Σάντυ, η βασίλλισα του dirty dockland, τριανταπεντάρα νέγρα πουτάνα. Ήταν ερωτευμένη τρελά με το Σένιο. Τον φίλησε με πάθος στην ουλή που είχε στο αξύριστο μάγουλό του. Τον είχε χαρακώσει ένας Ολλανδός χασικλής σ΄ένα καυγά. Ο Έλληνας την έσπρωξε βίαια: Άσε με μωρή, δε γουστάρω, τον έδιωξε το Ριβάλντο ο παλιοπούστης.. Αυτή δε κατάλαβε, τον τύλιξε με χέρια και πόδια σα χταπόδι. Παράτα με, δε θέλω σου είπα, θα γαμήσω την Τετάρτη στο Αμστερνταμ, δε θέλω τώρα!! Τελικά του΄κανε μια πίπα στα όρθια. Δεν έφευγε αλλιώς…